Mijn Moment 2013

Vorig jaar vierde ik mijn Grote Oversteek naar Texel in Mijn Moment, een geweldig initiatief van Henk-Jan Winkeldermaat. Mijn Moment van 2013 was verdwaald… ik heb de broodkruimels gevolgd en het teruggevonden. Nu hier te lezen.

Zomervakantie 1976. Ik was twaalf en we waren op Texel. Ik ging in het stapelbed in het huisje helemaal op in in het allereerste boek dat ik ooit voor mezelf had gekocht. Een natuurboek natuurlijk, en ik zou later bioloog worden. In het boek stond dat je onder bijzondere omstandigheden en met véél geluk, het lichten van de zee kon zien, veroorzaakt door kleine algen die je normaal niet kon zien. Het idee vond ik betoverend en sindsdien wilde ik, moest ik, dit wonder beleven. Net als een zonsverduistering en het noorderlicht trouwens.

Na mijn verhuizing van Amsterdam naar Texel in 2012 kon ik na jaren vooral in de stad geweest te zijn eindelijk mijn hart weer ophalen en heel veel in de natuur zijn. Goed voor mijn lijf, maar nog beter voor mijn ziel. In de zomer van 2013 was daar na al die jaren dan eindelijk het wonder. Erik en ik reden in de donkere nacht door de duinen naar het strand. Ik kleedde me uit en waadde door het water en zag de spetters oplichten. Ik moest zwemmen. Best eng in het stikkedonker. De beloning was overweldigend, ik zwom in licht. Samen genoten we van dit zeldzame fenomeen, van elkaar en van mijn jeugddroom die uitkwam.

Niet meer werken door ziekte en toch voldoening vinden in het leven, in een tijd waarin iedereen zijn eigen merk is. Dat is een hele opgave. Natuur, mooie mensen en liefde houden me overeind. En iets van binnen, al snap ik niet precies wat.